Cantata BWV 56
Ich will den Kreuzstab gerne tragen
Nederlandse vertaling [Dutch Translation]
Cantate BWV 56 - Ik ben bereid de kruisstaf te dragen |
Gebeurtenis: 19e zondag na Trinitatis |
Originele Duitse tekst [Original German Text] |
Nederlandse vertaling [Dutch Translation] |
1. Aria B |
1. Aria (B) |
Oboe I e Violino I all' unisono, Oboe II e Violino II all' unisono, Taille e Viola all' unisono, Continuo |
Ich will den Kreuzstab gerne tragen,
Er kömmt von Gottes lieber Hand,
Der führet mich nach meinen Plagen
Zu Gott, in das gelobte Land.
Da leg ich den Kummer auf einmal ins Grab,
Da wischt mir die Tränen mein Heiland selbst ab. |
Ik ben bereid de kruisstaf te dragen,
hij komt van Gods liefdevolle hand.
Die voert mij na al mijn bezoekingen
tot God in het beloofde land.
Dan leg ik mijn verdriet in één keer in het graf,
dan wist mijn Heiland zelf mijn tranen af. |
|
2. Recitativo B |
2. Recitatief (B) |
Violoncello, Continuo |
Mein Wandel auf der Welt
Ist einer Schiffahrt gleich:
Betrübnis, Kreuz und Not
Sind Wellen, welche mich bedecken
Und auf den Tod
Mich täglich schrecken;
Mein Anker aber, der mich hält,
Ist die Barmherzigkeit,
Womit mein Gott mich oft erfreut.
Der rufet so zu mir:
Ich bin bei dir,
Ich will dich nicht verlassen noch versäumen!
Und wenn das wütenvolle Schäumen
Sein Ende hat,
So tret ich aus dem Schiff in meine Stadt,
Die ist das Himmelreich,
Wohin ich mit den Frommen
Aus vielem Trübsal werde kommen. |
Mijn levenstocht op deze wereld
is als een scheepsreis:
droefenis, kruis en nood
zijn golven die mij bedekken
en mij dagelijks
dodelijke angst aanjagen;
maar mijn anker, dat mij vasthoudt,
is de barmhartigheid
waarmee mijn God mij vaak verblijdt.
Hij roept zo tot mij:
Ik ben bij je,
ik zal je niet verlaten en je mij niet laten ontgaan!
En wanneer het woeste schuimen
geëindigd is,
dan stap ik uit het schip mijn stad binnen,
die het Hemelrijk is,
waarheen ik met de vromen
na veel tegenspoed zal komen. |
|
3. Aria B |
3. Aria (B) |
Oboe solo, Continuo |
Endlich, endlich wird mein Joch
Wieder von mir weichen müssen.
Da krieg ich in dem Herren Kraft,
Da hab ich Adlers Eigenschaft,
Da fahr ich auf von dieser Erden
Und laufe sonder matt zu werden.
O gescheh es heute noch! |
Eindelijk, eindelijk zal mijn juk
weer van mij moeten wijken.
Dan krijg ik kracht in de Heer,
dan ben ik als de adelaar,
dan stijg ik op van deze aarde
en wandel zonder moe te worden.
O, moge het vandaag nog gebeuren! |
|
4. Recitativo e Arioso B |
4. Recitatief (B) |
Violino I/II, Viola, Continuo |
Ich stehe fertig und bereit,
Das Erbe meiner Seligkeit
Mit Sehnen und Verlangen
Von Jesus Händen zu empfangen.
Wie wohl wird mir geschehn,
Wenn ich den Port der Ruhe werde sehn. |
Ik sta klaar en ben bereid
om het erfdeel van mijn zaligheid
met smachten en verlangen
uit Jezus' handen te ontvangen.
Hoe gelukkig zal ik zijn
wanneer ik de haven van de vrede zal zien. |
Da leg ich den Kummer auf einmal ins Grab,
Da wischt mir die Tränen mein Heiland selbst ab. |
Dan leg ik mijn verdriet in één keer in het graf,
dan wist mijn Heiland zelf mijn tranen af. |
|
5. Choral |
5. Koraal |
Oboe II e Violino I col Soprano, Violino II coll'Alto, Taille e Viola col Tenore, Continuo |
Komm, o Tod, du Schlafes Bruder,
Komm und führe mich nur fort;
Löse meines Schiffleins Ruder,
Bringe mich an sichern Port!
Es mag, wer da will, dich scheuen,
Du kannst mich vielmehr erfreuen;
Denn durch dich komm ich herein
Zu dem schönsten Jesulein. |
Kom, o dood, gij broeder van de slaap,
kom en voer mij maar weg;
maak het roer van mijn scheepje los,
breng mij in veilige haven!
Wie u ook moge schuwen,
gij kunt mij verblijden;
want door u kom ik binnen
bij mijn allerdierbaarste Jezus. |
|
|
Nederlandse vertaling: Henk Pijlman |
Contributed by Eduard van Hengel (August 2019) |