Cantata BWV 56
Ich will den Kreuzstab gerne tragen
Dutch Translation
Cantate BWV 56 - Graag wil ik de kruisstaf dragen |
Gebeurtenis: 19e zondag na Trinitatis |
|
Original German Text |
|
Dutch Translation |
1 |
Aria B |
1 |
Aria [bas] |
|
Oboe I e Violino I all' unisono, Oboe II e Violino II all' unisono, Taille e Viola all' unisono, Continuo |
|
Ich will den Kreuzstab gerne tragen,
Er kömmt von Gottes lieber Hand,
Der führet mich nach meinen Plagen
Zu Gott, in das gelobte Land.
Da leg ich den Kummer auf einmal ins Grab,
Da wischt mir die Tränen mein Heiland selbst ab. |
|
Graag wil ik de kruisstaf dragen,
'k ontvang hem uit Gods lieve hand;
Hij leidt mij na mijn plagen
tot God in het beloofde land.
Dan leg ik ineens mijn verdriet in 't graf,
dan wist mijn Heiland mijn tranen zelf af. |
|
|
|
|
2 |
Recitativo B |
2 |
Recitatief [bas] |
|
Violoncello, Continuo |
|
|
|
Mein Wandel auf der Welt
Ist einer Schiffahrt gleich:
Betrübnis, Kreuz und Not
Sind Wellen, welche mich bedecken
Und auf den Tod
Mich täglich schrecken;
Mein Anker aber, der mich hält,
Ist die Barmherzigkeit,
Womit mein Gott mich oft erfreut.
Der rufet so zu mir:
Ich bin bei dir,
Ich will dich nicht verlassen noch versäumen!
Und wenn das wütenvolle Schäumen
Sein Ende hat,
So tret ich aus dem Schiff in meine Stadt,
Die ist das Himmelreich,
Wohin ich mit den Frommen
Aus vielem Trübsal werde kommen. |
|
Mijn wandel op aarde
lijkt op een reis over zee.
Droefenis, kruis en nood
zijn golven, die over mij heen slaan
en mij elke dag weer ten dode toe verschrikken.
Het anker, echter, dat mij houvast geeft,
is de barmhartigheid
waarmee mijn God mij vaak verblijdt
Zo roept hij mij toe: "Ik ben met u,
ik zal u niet begeven, noch verlaten."
En als het woedend schuimen (der zee) ten einde is,
dan ga ik van boord en kom in mijn stad,
dat is: het hemelrijk,
waarheen ik samen met de vromen
uit velerlei ellende eens zal komen. |
|
|
|
|
3 |
Aria B |
3 |
Aria [bas] |
|
Oboe solo, Continuo |
|
|
|
Endlich, endlich wird mein Joch
Wieder von mir weichen müssen.
Da krieg ich in dem Herren Kraft,
Da hab ich Adlers Eigenschaft,
Da fahr ich auf von dieser Erden
Und laufe sonder matt zu werden.
O gescheh es heute noch! |
|
Eindelijk zal het juk dat mij drukt
van mij afgenomen worden.
Dan krijg ik in de Here nieuwe kracht,
sla als een adelaar mijn vleugels uit
en stijg op van deze aarde;
ik loop en word niet moe of mat.
O, was het maar vast zover! |
|
|
|
|
4 |
Recitativo e Arioso B |
4 |
Recitatief [bas] |
|
Violino I/II, Viola, Continuo |
|
|
|
Ich stehe fertig und bereit,
Das Erbe meiner Seligkeit
Mit Sehnen und Verlangen
Von Jesus Händen zu empfangen.
Wie wohl wird mir geschehn,
Wenn ich den Port der Ruhe werde sehn. |
|
Ik sta klaar en ben bereid
om de erfenis van mijn zaligheid
vol smachten en verlangen
uit Jezus' handen te ontvangen.
Hoe goed zal het mij doen
wanneer ik de haven der ruste zal zien. |
|
Da leg ich den Kummer auf einmal ins Grab,
Da wischt mir die Tränen mein Heiland selbst ab. |
|
Dan leg ik ineens mijn verdriet in 't graf,
dan wist mijn Heiland mijn tranen zelf af. |
|
|
|
|
5 |
Choral |
5 |
Koraal [s, a, t, b] |
|
Oboe II e Violino I col Soprano, Violino II coll'Alto, Taille e Viola col Tenore, Continuo |
|
Komm, o Tod, du Schlafes Bruder,
Komm und führe mich nur fort;
Löse meines Schiffleins Ruder,
Bringe mich an sichern Port!
Es mag, wer da will, dich scheuen,
Du kannst mich vielmehr erfreuen;
Denn durch dich komm ich herein
Zu dem schönsten Jesulein. |
|
Kom, o dood, gij broeder van de slaap
kom en leid mij weg van hier;
maak los mijn schip, neem het roer maar over,
breng mij naar de veilige haven.
Anderen mogen schuw u mijden
gij zult mij nog meer verblijden;
want door u kom ik eindelijk binnen
bij die wonderschone Jezus, die ik minne. |
|
|
|
|
-- |
Vertaling: Dick Wursten (2001) |
Contributed by Dick Wursten (October 2001) e-mail: d.wursten@wol.be |