|
Cantata BWV 56
Ich will den Kreuzstab gerne tragen
Dutch Translation
Cantate BWV 56 - Graag wil ik de kruisstaf dragen |
|
Bestemd voor: 19e Zondag na Trinitatis
Lezingen: Matteüs 9:1-8; Efeziërs 4:22-28 |
| |
Original German Text |
|
Dutch Translation |
|
1 |
Aria B |
1 |
Aria [Bas] |
|
Oboe I e Violino I all' unisono, Oboe II e Violino II all' unisono, Taille e Viola all' unisono, Continuo |
| |
Ich will den Kreuzstab gerne tragen,
Er kömmt von Gottes lieber Hand,
Der führet mich nach meinen Plagen
Zu Gott, in das gelobte Land.
Da leg ich den Kummer auf einmal ins Grab,
Da wischt mir die Tränen mein Heiland selbst ab. |
|
Graag wil ik de kruisstaf dragen,
’k ontvang hem uit Gods lieve hand;
die (staf) brengt mij na mijn rampen
tot God in het beloofde land.
Dan leg ik in één keer mijn verdriet in ’t graf,
dan wist mijn Heiland zelf mijn tranen af. |
| |
|
|
|
|
2 |
Recitativo B |
2 |
Recitatief [Bas] |
| |
Violoncello, Continuo |
|
|
| |
Mein Wandel auf der Welt
Ist einer Schiffahrt gleich:
Betrübnis, Kreuz und Not
Sind Wellen, welche mich bedecken
Und auf den Tod
Mich täglich schrecken;
Mein Anker aber, der mich hält,
Ist die Barmherzigkeit,
Womit mein Gott mich oft erfreut.
Der rufet so zu mir:
Ich bin bei dir,
Ich will dich nicht verlassen noch versäumen!
Und wenn das wütenvolle Schäumen
Sein Ende hat,
So tret ich aus dem Schiff in meine Stadt,
Die ist das Himmelreich,
Wohin ich mit den Frommen
Aus vielem Trübsal werde kommen. |
|
Mijn levenstocht op deze wereld
lijkt als een reis op zee:
droefenis, kruis en nood
zijn golven die over mij heen slaan
en mij dodelijke angst aanjagen,
elke dag weer.
Maar mijn anker, dat mij houvast geeft,
is de barmhartigheid,
waarmee mijn God mij vaak verblijdt.
Hij roept mij toe:
ik ben bij je, ik zal je niet verlaten,
niet van je zijde wijken!
En als het woedend schuimen
is geëindigd,
dan stap ik uit het schip mijn stad binnen,
dat is: het hemelrijk,
waarheen ik met de vromen
na veel tegenspoed zal komen. |
| |
|
|
|
|
3 |
Aria B |
3 |
Aria [Bas] |
| |
Oboe solo, Continuo |
|
|
| |
Endlich, endlich wird mein Joch
Wieder von mir weichen müssen.
Da krieg ich in dem Herren Kraft,
Da hab ich Adlers Eigenschaft,
Da fahr ich auf von dieser Erden
Und laufe sonder matt zu werden.
O gescheh es heute noch! |
|
Eindelijk, eindelijk zal dan mijn juk
weer van mij moeten wijken.
Dan krijg ik kracht in de Heer,
en sla ik als een adelaar mijn vleugels uit,
dan stijg ik op van deze aarde,
dan loop ik, zonder moe te worden.
O, mocht het vandaag nog gebeuren! |
| |
|
|
|
|
4 |
Recitativo e Arioso B |
4 |
Recitatief en Arioso [Bas] |
| |
Violino I/II, Viola, Continuo |
|
|
| |
Ich stehe fertig und bereit,
Das Erbe meiner Seligkeit
Mit Sehnen und Verlangen
Von Jesus Händen zu empfangen.
Wie wohl wird mir geschehn,
Wenn ich den Port der Ruhe werde sehn. |
|
Ik sta klaar en ben bereid
om de erfenis van mijn zaligheid
met smachten en verlangen
uit Jezus’ handen te ontvangen.
Hoe goed zal het mij doen,
als ik de haven van de vrede zie. |
| |
Da leg ich den Kummer auf einmal ins Grab,
Da wischt mir die Tränen mein Heiland selbst ab. |
|
Dan leg ik in één keer mijn verdriet in ’t graf,
dan wist mijn Heiland zelf mijn tranen af. |
| |
|
|
|
|
5 |
Choral |
5 |
Koraal [S, A, T, B] |
| |
Oboe II e Violino I col Soprano, Violino II coll'Alto, Taille e Viola col Tenore, Continuo |
| |
Komm, o Tod, du Schlafes Bruder,
Komm und führe mich nur fort;
Löse meines Schiffleins Ruder,
Bringe mich an sichern Port!
Es mag, wer da will, dich scheuen,
Du kannst mich vielmehr erfreuen;
Denn durch dich komm ich herein
Zu dem schönsten Jesulein. |
|
Kom, o dood, gij broeder van de slaap,
kom en leid mij maar weg;
maak het roer van mijn scheepje los,
breng mij in veilige haven!
Wie u ook moge schuwen,
u kunt mij juist verblijden;
want door u kom ik binnen
bij mijn wonderschone Jezus. |
| |
|
|
|
|
-- |
Nederlandse vertaling: Jaap H. van der Laan |
|
Contributed by Jaap H. van der Laan (December 2008) |
