|
Cantata BWV 198
Laß, Fürstin, laß noch einen Strahl
Polskie tłumaczenie [Polish Translation]
Kantata BWV 198 - Księżno, niech spuści jeden jeszcze promyk |
|
Okazja: uroczystości pogrzebowe |
|
Oryginalny tekst niemiecki [Original German Text] |
Polskie tłumaczenie [Polish Translation] |
|
ERSTER THEIL |
PIERWSZA CZĘŚĆ |
|
1. Coro |
1. Chór [S, A, T, B] |
|
Flauto traverso I/II, Oboe d'amore I/II, Viola da gamba I/II, Liuto I/II, Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Lass, Fuerstin, lass noch einen Strahl
Aus Salems Sterngewoelben schiessen.
Und sieh, mit wieviel Traenenguessen
Umringen wir dein Ehrenmal. |
Księżno, niech spuści jeden jeszcze promyk
Salemski firmament gwiazdy zasłany.
Ty spojrzyj na nas, obelisk Twej famy1
z łez potokami tutaj obtaczamy. |
| |
|
|
2. Recitativo S |
2. Recytatyw [Sopran] |
|
Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Dein Sachsen, dein bestuerztes Meissen
Erstarrt bei deiner Koenigsgruft;
Das Auge traent, die Zunge ruft:
Mein Schmerz kann unbeschreiblich heissen!
Hier klagt August und Prinz und Land,
Der Adel aechzt, der Buerger trauert,
Wie hat dich nicht das Volk bedauert,
Sobald es deinen Fall empfand! |
Miśnia i Saksonia Twoje
obtaczając Twój grobowiec;
wypłakują oczy swoje:
bólu nic ich nie wypowie!
August, kraj, książe zawodzą,
szlachta, mieszczanie sie biedzą,
jakże naród lamentował
gdaż wieść o Twej śmierci poznał! |
| |
|
|
3. Aria S |
3. Aria [Sopran] |
|
Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Verstummt, verstummt, ihr holden Saiten!
Kein Ton vermag der Laender Not
Bei ihrer teuren Mutter Tod,
O Schmerzenswort! recht anzudeuten. |
Struny nadobne, zamilczcie, zamilczcie!
Nie masz wszak dźwięku, co ojczyzny boleść
kiedy jej Matka luba musi odejść,
Słowo bólu! okaże należycie. |
| |
|
|
4. Recitativo A |
4. Recytatyw [Alt] |
|
Flauto traverso I/II, Oboe d'amore I/II, Viola da gamba I/II, Liuto I/II, Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Der Glocken bebendes Getoen
Soll unsrer trueben Seelen Schrecken
Durch ihr geschwungnes Erze wecken
Und uns durch Mark und Adern gehn.
O, koennte nur dies bange Klingen,
Davon das Ohr uns taeglich gellt,
Der ganzen Europaeerwelt
Ein Zeugnis unsres Jammers bringen! |
Dzwonu drżący rozbrzmiewa ton –
dusze nasze przestrasza on,
brąz jego żałobę wieści,
przenika przez żyły, kości.
Gdyby tylko to dzwonienie,
co w uchu nam codziennie grzmi,
mogło przynieść potwierdzenie
żalu Europy światowi! |
| |
|
|
5. Aria A |
5. Aria [Alt] |
|
Viola da gamba I/II, Liuto I/II, Continuo |
|
Wie starb die Heldin so vergnuegt!
Wie mutig hat ihr Geist gerungen,
Da sie des Todes Arm bezwungen,
Noch eh er ihre Brust besiegt. |
Takoć heroina śmirć wzięła rozkosznie!
Onej duchci zasię podjął bitwę dzielnie,
gdaż śmirci ramię jego poskramiało
a oto pierś onej zwyciężyć siegało. |
| |
|
|
6. Recitativo T |
6. Recytatyw [Tenor] |
|
Oboe d'amore I/II, Continuo |
|
Ihr Leben liess die Kunst zu sterben
In unverrueckter Uebung sehn;
Unmoeglich konnt es denn geschehn,
Sich vor dem Tode zu entfaerben.
Ach selig! wessen grosser Geist
Sich ueber die Natur erhebet,
Vor Gruft und Saergen nicht erbebet,
Wenn ihn sein Schoepfer scheiden heisst. |
Za żywota sie uczyła sztuki umierania
wiczenie ono y nama uyrzeć sie zwoliło;
niepodobna, iżby Onej oblicze zbladziało2
skoro przyszło powitać tę godzinę skonania.
Tenci jest błogosławionym, którego wielka dusza
ponad świata stworzonego prawa sie unasza,
który przed truną3, mogiłą bojaźnią nie zlęknion,
skoro iżby odszedł przez Stwórcę swego jest wezwan. |
| |
|
|
7. Coro |
1. Chór [S, A, T, B] |
|
Flauto traverso I/II, Oboe d'amore I/II, Viola da gamba I/II, Liuto I/II, Violino I/II, Viola, Continuo |
|
An dir, du Fuerbild grosser Frauen,
An dir, erhabne Koenigin,
An dir, du Glaubenspflegerin,
War dieser Grossmut Bild zu schauen. |
Tyś wielkich niewiast jest wzorzec,
Tyś dostojna jest Królowa,
Tobie wierze patronować,
w Tobie wzór cnót można dostrzec. |
| |
|
|
ZWEITER THEIL |
WTÓRA CZĘŚĆ |
|
8. Aria T |
2. Aria [Tenor] |
|
Flauto traverso, Oboe d'amore, Viola da gamba I/II, Violino I/II, Liuto I/II, Continuo |
|
Der Ewigkeit saphirnes Haus
Zieht, Fuerstin, deine heitern Blicke
Von unsrer Niedrigkeit zuruecke
Und tilgt der Erden Dreckbild aus.
Ein starker Glanz von hundert Sonnen,
Der unsern Tag zur Mitternacht
Und unsre Sonne finster macht,
Hat dein verklaertes Haupt umsponnen. |
Na szafirowym przybytku wieczności
pogodne Twoje spojrzenie spoczywa,
umyka naszej niskiej doczesności,
abrysę4 ziemską zepsowaną zmywa.
Mocen ów pobrzask niby Słojnc tysiąca,
przy którym dzień jakoby pora nocna,
a Słojnce nasze zgasłe, zacienione,
obtoczył oblicze Twe odmienione. |
| |
|
|
9. Recitativo B |
3. Recytatyw [Bas] |
|
Flauto traverso I/II, Oboe I/II, Continuo |
|
Was Wunder ists? Du bist es wert,
Du Fuerbild aller Koeniginnen!
Du musstest allen Schmuck gewinnen,
Der deine Scheitel itzt verklaert.
Nun traegst du vor des Lammes Throne
Anstatt des Purpurs Eitelkeit
Ein perlenreines Unschuldskleid
Und spottest der verlassnen Krone. |
Cóż to za dziw? Warta prawie jeś5,
iż Tyś wzorem dla wszych królowych.
Ornament dla Cię jeść6 gotowy,
co lico rozpromienia Twoje.
Przed barańczym7 nosisz Ty tronem
miasto8 próżności purpurowej
odzienie bez skazy perłowe
i w pogardzeniu masz koronę. |
|
Soweit der volle Weichselstrand,
Der Niester und die Warthe fliesset,
Soweit sich Elb' und Muld' ergiesset,
Erhebt dich Stadt und Land. |
Na długości Vistuli9 całej,
gdzie Tyras10, Warta wypływają,
gdzie Łaba y Mulda sie wiją
lud ma Ciebie we czci wspaniałej. |
|
Dein Torgau geht im Trauerkleide,
Dein Pretzsch wird kraftlos, starr und matt;
Denn da es dich verloren hat,
Verliert es seiner Augen Weide. |
Torgau szaty nosi żałobne,
Pretzsch Twe osłabłe, bez ruchu, sił;
gdyż Ciebie, dla ócz skarb swych stracił,
dla nich byłaś cudo ozdobne. |
| |
|
|
10. Coro |
10. Chór [S, A, T, B] |
|
Flauto traverso I/II, Oboe d'amore I/II, Viola da gamba I/II, Liuto I/II, Violino I/II, Continuo |
|
Doch, Koenigin! du stirbest nicht,
Man weiss, was man an dir besessen;
Die Nachwelt wird dich nicht vergessen,
"Bis dieser Weltbau einst zerbricht."
Ihr Dichter, schreibt! wir wollens lesen:
Sie ist der Tugend Eigentum,
Der Untertanen Lust und Ruhm,
Der Koeniginnen Preis gewesen. |
Ależ, Królewo! Ty nam nie pomrzesz, nie,
wiemyż, cóżeśmy posiedli przy Tobie;
wszytka potomność nie przepomni11 Ciebie
aż świata tego nastąpi skończenie.
Wieszcze, do pióra wam, iż czytać pragniem:
Ona bywa cnoty uosobieniem
radością a sławą sobie poddanych,
największą ta bywa ze wszych królowych. |
| |
1 Sławy, chwały.
2 Zbladło, straciło naturalny kolor.
3 Trumną.
4 Obraz, kształt.
5 Jesteś.
6 Jest.
7 Barankowym, Baranka.
8 Zamiast.
9 Wisła.
10 Dniestr.
11 Zapomni. |
| |
|
|
Dedicated to Ms. Grażyna Banduch |
Autor przekładu: Filip Adam Zieliński (February 2018, March 2018, May 2018)
mailto:f.a.zielinski@interia.pl
Przekład dedykowany p. mgr Grażynie Banduch |
|
Contributed by Filip Adam Zieliński (July 2018) |
