|
|
Cantata BWV 92
Ich hab in Gottes Herz und Sinn
Dutch Translation
Cantate BWV 92 - Ik heb naar Gods hart en in zijn geest |
|
Gebeurtenis: Septuagesima |
| |
Original German Text |
|
Dutch Translation |
|
1 |
Coro |
1 |
Koor (koraal) [s, a, t, b] |
| |
Oboe d'amore I/II, Violino I/II, Viola, Continuo |
|
|
| |
Ich habe in Gottes Herz und Sinn
Mein Herz und Sinn ergeben,
Was böse scheint, ist mein Gewinn,
Der Tod selbst in mein Leben.
Ich bin ein Sohn des, der den Thron
Des Himmels aufgezogen;
Ob er gleich schlägt und Kreuz auflegt,
Bleibt doch sein Herz gewogen. |
|
Ik heb naar Gods hart en in zijn geest
mijn hart en ziel overgegeven,
wat slecht en zondig schijnt, dat is mijn winst,
de dood zelf is mijn leven.
Ik ben een zoon van Hem, die de troon
des hemels heeft opgericht;
hoewel Hij slagen uitdeelt en mij het kruis oplegt,
toch blijft Zijn hart mij toegenegen. |
| |
|
|
|
|
2 |
Coro e Recitativo B |
2 |
Recitatief en koraal [bas] |
| |
Continuo |
|
|
| |
Es kann mir fehlen nimmermehr!
Es müssen eh'r
Wie selbst der treue Zeuge spricht,
Mit Prasseln und mit grausem Knallen
Die Berge und die Hügel fallen:
Mein Heiland aber trüget nicht,
Mein Vater muss mich lieben.
Durch Jesu rotes Blut bin ich in seine Hand geschrieben;
Er schützt mich doch!
Wenn er mich auch gleich wirft ins Meer,
So lebt der Herr auf großen Wassern noch,
Der hat mir selbst mein Leben zugeteilt,
Drum werden sie mich nicht ersäufen.
Wenn mich die Wellen schon ergreifen
Und ihre Wut mit mir zum Abgrund eilt,
So will er mich nur üben,
Ob ich an Jonam werde denken,
Ob ich den Sinn mit Petro auf ihn werde lenken.
Er will mich stark im Glauben machen,
Er will vor meine Seele wachen
Und mein Gemüt,
Das immer wankt und weicht in seiner Güt,
Der an Beständigkeit nichts gleicht,
Gewöhnen, fest zu stehen.
Mein Fuß soll fest
Bis an der Tage letzten Rest
Sich hier uf diesen Felsen gründen.
Halt ich denn Stand,
Und lasse mich in felsenfesten Glauben finden, weiß seine Hand,
Die er mich schon vom Himmel beut,
zu rechter Zeit
Mich wieder zu erhöhen. |
|
Het kan mijn nooit aan iets ontbreken!
Eerder zullen,
zoals de trouwe getuige zelf zegt,
met geknetter en ontzettende knallen
de bergen en de heuvels wijken:
mijn Heiland echter misleidt mij niet,
mijn Vader moet mij liefhebben.
Door Jezus’ rode bloed ben ik in Zijn hand
geschreven; Hij beschermt mij toch!
Al werpt Hij mij ook in de zee,
de Heer leeft immers op de grote wateren,
Hijzelf heeft mij mijn leven toebedeeld,
daarom zullen zij mij niet verdrinken.
Wanneer de golven mij al vastgrijpen
en hun woedende geweld mij meesleurt in de afgrond,
dan wil Hij mij alleen maar op de proef stellen,
of ik aan Jonas zal denken,
of ik met Petrus mijn gedachten op Hem zal richten,
Hij wil mij sterken in mijn geloof,
Hij wil waken voor mijn ziel
en mijn hart,
dat steeds wankelt en niet standvastig is,
door Zijn goedheid,
die aan bestendigheid zijns gelijke niet heeft,
eraan wennen stevig te staan.
Mijn voet zal
tot aan het einde der dagen
vast op deze rots steunen.
Wanneer ik dan stand houd,
en mij in rotsvast geloof laat vinden,
dan weet Zijn hand,
die Hij mij al vanuit de hemel toesteekt,
op het juiste tijdstip
mij weer op te richten. |
| |
|
|
|
|
3 |
Aria T |
3 |
Aria [tenor] |
| |
Violino I/II, Viola, Continuo |
|
|
| |
Seht, seht! wie reißt, wie bricht, wie fällt,
Was Gottes starker Arm nicht hält.
Steht aber fest und unbeweglich prangen,
Was unser Held mit seiner Macht umfangen.
Laßt Satan wüten, rasen, krachen,
Der starke Gott wird uns unüberwindlich machen. |
|
Ziet, hoe scheurt, hoe breekt, hoe valt,
wat Gods sterke arm niet vasthoudt.
Ziet echter vast en onbeweeglijk stralen,
wat onze held met Zijn macht omvat.
Laat Satan maar woeden, razen, daveren,
de sterke God zal ons onoverwinnelijk maken. |
| |
|
|
|
|
4 |
Choral A |
4 |
Koraal [alt] |
| |
Oboe d'amore I/II, Continuo |
|
|
| |
Zudem ist Weisheit und Verstand
Bei ihm ohn alle Maßen,
Zeit, Ort und Stund ist ihm bekannt,
Zu tun und auch zu lassen.
Er weiß, wenn Freud, er weiß, wenn Leid
Uns, seinen Kindern, diene,
Und was er tut, ist alles gut,
Ob's noch so traurig schiene. |
|
Bovendien is wijsheid en verstand
bij Hem oneindig groot,
tijd, plaats en uur zijn Hem bekend,
waarop gedaan en gelaten moet worden.
Hij weet wanneer vreugde, Hij weet wanneer leed
ons, Zijn kinderen ten deel zal vallen;
en wat Hij doet, het is allemaal goed,
ook al lijkt het nog zo droevig. |
| |
|
|
|
|
5 |
Recitativo T |
5 |
Recitatief [tenor] |
| |
Continuo |
|
|
| |
Wir wollen uns nicht länger zagen
Und uns mit Fleisch und Blut,
Weil wir in Gottes Hut,
So furchtsam wie bisher befragen.
Ich denke dran,
Wie Jesus nicht gefürcht' das tausendfache Leiden;
Er sah es an
Als eine Quelle ewger Freuden.
Und dir, mein Christ,
Wird deine Angst und Qual, dein bitter Kreuz und Pein
Um Jesu willen Heil und Zucker sein.
Vertraue Gottes Huld
Und merke noch, was nötig ist:
Geduld! Geduld! |
|
Wij willen nu niet langer schromen
en met ons vlees en bloed,
- wij zijn immers in Gods hoede, -
zo angstig als tot nu toe Hem raad vragen.
Ik denk eraan,
hoe Jezus zijn duizendvoudig lijden niet gevreesd heeft;
Hij beschouwde het als een bron van eeuwige vreugde.
En voor u, mijn christen,
zal uw angst en kwelling, uw bittere kruis en pijn
om Jezus’ wil verlossing en suiker zijn.
Vertrouw op Gods genade
en onthoud alleen wat nodig is:
geduld! |
| |
|
|
|
|
6 |
Aria B |
6 |
Aria [bas] |
| |
Continuo |
|
|
| |
Das Brausen von den rauhen Winden
Macht, dass wir volle Ähren finden.
Des Kreuzes Ungestüm schafft bei den Christen Frucht,
Drum lasst uns alle unser Leben
Dem weisen Herrscher ganz ergeben.
Küsst seines Sohnes Hand, verehrt die treue Zucht. |
|
Het razen van de ruwe winden
maakt, dat wij volle aren vinden.
De hevigheid van het kruis draagt bij de christenen vrucht,
laat ons daarom allen ons leven
geheel aan de wijze Heerser overgeven.
Kust de hand van Zijn zoon, vereert de trouwe tucht! |
| |
|
|
|
|
7 |
Choral e Recitativo S A T B |
7 |
Koraal [s, a, r, b] en recitatief [b, t, a, s] |
| |
Continuo |
|
|
| |
Ei nun, mein Gott, so fall ich dir
Getrost in deine Hände. |
|
Welnu, mijn God, zo val ik
gerust in Uw handen. |
| |
Bass:
So spricht der gottgelassne Geist,
Wenn er des Heilands Brudersinn
Und Gottes Treue gläubig preist. |
|
bas:
Zo spreekt de in God geruste geest,
wanneer hij de broederlijke gezindheid van de Heiland
en Gods trouw gelovig prijst. |
| |
Nimm mich, und mache es mit mir
Bis an mein letztes Ende. |
|
Neem mij, en doe met mij wat Gij wilt
tot aan mijn laatste dag! |
| |
Tenor:
Ich weiss gewiss,
Dass ich ohnfehlbar selig bin,
Wenn meine Not und mein Bekümmernis
Von dir so wird geendigt werden: |
|
tenor:
Ik weet beslist,
dat ik zeker zalig ben,
wanneer mijn nood en mijn kommer
zo door U tot een einde zullen komen: |
| |
Wie du wohl weißt, dass meinem Geist
Dadurch sein Nutz entstehe, |
|
Zoals Gij wel weet, dat voor mijn geest
daardoor voordeel ontstaat, |
| |
Alt:
Dass schon auf dieser Erden,
Dem Satan zum Verdruss,
Dein Himmelreich sich in mir zeigen muss |
|
alt:
dat reeds op deze aarde,
tot ergernis van de Satan,
Uw hemelrijk zich in mij zal openbaren |
| |
Und deine Ehr je mehr und mehr
Sich in ihr selbst erhöhe, |
|
en Uw eer zich meer en meer
in haar zelf zal ontplooien. |
| |
Sopran:
So kann mein Herz nach deinem Willen
Sich, o mein Jesu, selig stillen,
Und ich kann bei gedämpften Saiten
Dem Friedensfürst ein neues Lied bereiten. |
|
sopraan:
Zo kan mijn hart naar Uw wil,
o, mijn Jezus, zich verzadigen op zalige wijze,
en ik kan bij zacht snarenspel
voor de vredevorst een nieuw lied zingen. |
| |
|
|
|
|
8 |
Aria S |
8 |
Aria (sopraan) |
| |
Oboe d'amore I, Violino I/II, Viola, Continuo |
|
|
| |
Meinem Hirten bleib ich treu.
Will er mir den Kreuzkelch füllen,
Ruh ich ganz in seinem Willen,
Er steht mir im Leiden bei.
Es wird dennoch, nach dem Weinen,
Jesu Sonne wieder scheinen.
Meinem Hirten bleibe ich treu.
Jesu leb ich, der wird walten,
Freu dich, Herz, du sollst erkalten,
Jesus hat genug getan.
Amen: Vater, nimm mich an! |
|
Mijn herder blijf ik trouw.
Wanneer Hij mijn kruisbeker wil vullen,
dan berust ik geheel in zijn wil,
Hij staat mij bij in mijn lijden.
Maar ondanks alles zal na mijn wenen,
Jezus’ zon weer schijnen.
Voor Jezus leef ik, Hij zal heersen,
verheug je, hart, je zult koud worden,
Jezus heeft genoeg gedaan.
Amen; Vader, neem mij aan! |
| |
|
|
|
|
9 |
Choral |
9 |
Koraal [s, a, t, b] |
| |
Oboe d'amore I/II e Violino I col Soprano, Violino II coll'Alto, Viola col T, Continuo |
| |
Soll ich den auch des Todes Weg
Und finstre Straße reisen,
Wohlan! ich tret auf Bahn und Steg,
Den mir dein Augen weisen.
Du bist mein Hirt, der alles wird
Zu solchem Ende kehren,
Dass ich einmal in deinem Saal
Dich ewig möge ehren. |
|
Ook al zal ik langs de duistere weg
van de dood reizen,
welaan! ik betreed de wegen en de paden
die Uw ogen mij wijzen.
Gij zijt mijn herder, die alles
tot zo’n einde zal keren,
dat ik eens in Uw zaal
U eeuwig mag eren. |
| |
|
|
|
|
-- |
Vertaling: Henk Pijlman |
|
Contributed by Eduard van Hengel (January 2007) |
|
|
