Cantata BWV 159
Sehet! wir gehn hinauf gen Jerusalem
Nederlandse vertaling [Dutch Translation]
Cantate BWV 159 - Kijk! Wij gaan omhoog |
Gebeurtenis: Zondag Estomihi (Quinquagesima) |
Originele Duitse tekst [Original German Text] |
Nederlandse vertaling [Dutch Translation] |
1. Arioso B e Recitativo A |
1. Arioso (A, B) |
Violino I/II, Viola, Continuo |
Bass:
Sehet! |
B:
"Kijk!" |
Alt:
Komm, schaue doch, mein Sinn,
Wo geht dein Jesus hin? |
A:
Kom, zie toch eens, mijn geest,
waar gaat jouw Jezus heen? |
Bass:
Wir gehn hinauf |
B:
"Wij gaan omhoog" |
Alt:
O harter Gang! hinauf?
O ungeheurer Berg, den meine Sünden zeigen!
Wie sauer wirst du müssen steigen! |
A:
O zware tocht! omhoog?
O geweldige berg van mijn zonden:
hoe moeizaam zult u moeten klimmen! |
Bass:
Gen Jerusalem. |
B:
"Naar Jeruzalem." |
Alt:
Ach, gehe nicht!
Dein Kreuz ist dir schon zugericht',
Wo du dich sollst zu Tode bluten;
Hier sucht man Geißeln vor, dort bindt man Ruten;
Die Bande warten dein;
Ach, gehe selber nicht hinein!
Doch bliebest du zurücke stehen,
So müßt ich selbst nicht nach Jerusalem,
Ach, leider in die Hölle gehen. |
A:
Ach, ga toch niet!
Uw kruis is al voor u opgericht,
waar u zult doodbloeden;
hier zoekt men gesels, daar bindt men twijgen,
de boeien wachten u;
ach, ga er zelf toch niet heen!
Maar als u niet ging,
dan zou ik zelf niet naar Jeruzalem,
maar helaas, naar de hel moeten gaan. |
|
2. Aria A e Choral S |
2. Aria (S, A) |
Oboe col Soprano, Continuo e Fagotto |
Alt:
Ich folge dir nach |
A:
Ik volg u na |
Sopran:
Ich will hier bei dir stehen, |
S:
Ik wil hier bij u zijn |
Alt:
Durch Speichel und Schmach; |
A:
dwars door bespuwing en smaad heen; |
Sopran:
Verachte mich doch nicht! |
S:
veracht mij toch niet! |
Alt:
Am Kreuz will ich dich noch umfangen, |
A:
aan het kruis wil ik u nog omarmen |
Sopran:
Von dir will ich nicht gehen,
Bis dir dein Herze bricht. |
S:
Ik wil u niet verlaten
tot uw hart breekt. |
Alt:
Dich lass ich nicht aus meiner Brust, |
A:
u laat ik niet los, |
Sopran:
Wenn dein Haupt wird erblassen
Im letzten Todesstoß, |
S:
Als uw hoofd verbleekt
in de laatste doodsteek, |
Alt:
Und wenn du endlich scheiden musst, |
A:
en als gij eindelijk moet sterven, |
Sopran:
Alsdenn will ich dich fassen, |
S:
dan wil ik u vasthouden |
Alt:
Sollst du dein Grab in mir erlangen. |
A:
dan moet u in mij begraven worden. |
Sopran:
In meinen Arm und Schoß. |
S:
in mijn armen en schoot. |
|
3. Recitativo T |
3. Recitatief (T) |
Continuo |
Nun will ich mich,
Mein Jesu, über dich
In meinem Winkel grämen;
Die Welt mag immerhin
Den Gift der Wollust zu sich nehmen,
Ich labe mich an meinen Tränen
Und will mich eher nicht
Nach einer Freude sehnen,
Bis dich mein Angesicht
Wird in der Herrlichkeit erblicken,
Bis ich durch dich erlöset bin;
Da will ich mich mit dir erquicken. |
Nu wil ik om u,
mijn Jezus,
in mijn eigen hoekje treuren;
laat de wereld maar
het gif der wellust nuttigen,
ik laaf mij aan mij tranen.
en ik zal niet
naar een vreugde verlangen
voordat mijn aangezicht
u zal aanschouwen in de heerlijkheid,
voordat ik door u verlost ben;
dan zal ik mij met u verkwikken. |
|
4. Aria B |
4. Aria (B) |
Oboe, Violino I/II, Viola, Continuo |
Es ist vollbracht,
Das Leid ist alle,
Wir sind von unserm Sündenfalle
In Gott gerecht gemacht.
Nun will ich eilen
Und meinem Jesu Dank erteilen,
Welt, gute Nacht!
Es ist vollbracht! |
Het is volbracht,
het lijden is voorbij,
wij zijn als zondaren
gerechtvaardigd in God.
nu wil ik mij haasten
om Jezus mijn dank te brengen.
Wereld, goedenacht!
Het is volbracht! |
|
5. Choral |
5. Koraal |
Oboe e Violino I col Soprano, Violino II coll'Alto, Viola col Tenore, Continuo |
Jesu, deine Passion
Ist mir lauter Freude,
Deine Wunden, Kron und Hohn
Meines Herzens Weide;
Meine Seel auf Rosen geht,
Wenn ich dran gedenke,
In dem Himmel eine Stätt
Mir deswegen schenke. |
Jezus, uw lijden
is voor mij louter vreugde,
uw wonden, kroon en hoon
zijn de weide voor mijn hart;
mijn ziel gaat over rozen
wanneer ik eraan denk,
dat u mij daardoor een plaats
in de hemel wilt schenken. |
|
|
Nederlandse vertaling: Leo de Leeuw |
Contributed by Eduard van Hengel (August 2019) |