|
|
Cantata BWV 162
Ach! ich sehe, itzt, da ich zur Hochzeit gehe
Nederlandse vertaling [Dutch Translation]
Cantate BWV 162 - Ach, ik zie, nu ik ter bruiloft ga |
|
Gebeurtenis: 20e Zondag na Trinitatis |
| |
Originele Duitse tekst [Original German Text] |
|
Nederlandse vertaling [Dutch Translation] |
|
1 |
Aria B |
1 |
Aria [Bas] |
| |
Corno da tirarsi, Violino I/II, Viola, Fagotto, Continuo |
|
|
| |
Ach! ich sehe,
Itzt, da ich zur Hochzeit gehe,
Wohl und Wehe.
Seelengift und Lebensbrot,
Himmel, Hölle, Leben, Tod,
Himmelsglanz und Höllenflammen
Sind beisammen.
Jesu, hilf, dass ich bestehe! |
|
Ach, ik zie,
nu ik ter bruiloft ga,
lief en leed.
Zielengif en levensbrood,
hemel, hel, leven, dood,
hemelse glans en helse vlammen
gaan samen.
Jezus, help mij, opdat ik het doorsta! |
| |
|
|
|
|
2 |
Recitativo T |
2 |
Recitatief [Tenor] |
| |
Continuo |
|
|
| |
O großes Hochzeitfest,
Darzu der Himmelskönig
Die Menschen rufen lässt!
Ist denn die arme Braut,
Die menschliche Natur, nicht viel zu schlecht und wenig,
Dass sich mit ihr der Sohn des Höchsten traut?
O großes Hochzeitfest,
Wie ist das Fleisch zu solcher Ehre kommen,
Dass Gottes Sohn
Es hat auf ewig angenommen?
Der Himmel ist sein Thron,
Die Erde dient zum Schemel seinen Füßen,
Noch will er diese Welt
Als Braut und Liebste küssen!
Das Hochzeitmahl ist angestellt,
Das Mastvieh ist geschlachtet;
Wie herrlich ist doch alles zubereitet!
Wie selig ist, den hier der Glaube leitet,
Und wie verflucht ist doch, der dieses Mahl verachtet! |
|
O groot bruiloftsfeest,
waartoe de hemelse Koning
de mensen roepen laat!
Is dan de arme bruid,
de menselijke natuur,
er niet veel te min en veel te klein voor
dat de Zoon des Allerhoogsten met haar trouwen wil?
O groot bruiloftsfeest,
hoe is het vlees tot zulk een eer gekomen,
dat Gods Zoon
het voor eeuwig heeft aangenomen?
De hemel is Zijn troon,
de aarde dient tot voetbank voor Zijn voeten,
toch wil Hij deze wereld
als bruid en geliefde kussen!
Het bruiloftsmaal staat aangericht,
het gemeste vee is geslacht;
hoe heerlijk is het alles toebereid!
Hoe zalig, wie door het geloof hierheen wordt geleid,
en hoe vervloekt, wie deze maaltijd veracht! |
| |
|
|
|
|
3 |
Aria S |
3 |
Aria [Sopraan] |
| |
Continuo |
|
|
| |
Jesu, Brunnquell aller Gnaden,
Labe mich elenden Gast,
Weil du mich berufen hast!
Ich bin matt, schwach und beladen,
Ach! erquicke meine Seele,
Ach! wie hungert mich nach dir!
Lebensbrot, das ich erwähle,
Komm, vereine dich mit mir! |
|
Jezus, bron van alle genade,
laaf mij arme gast,
omdat Gij mij genodigd hebt!
Ik ben moe, zwak en belast,
o, verkwik mijn ziel,
o, hoe honger ik naar U!
Levensbrood dat ik kies,
kom, verenig U met mij! |
| |
|
|
|
|
4 |
Recitativo A |
4 |
Recitatief [Alt] |
| |
Continuo |
|
|
| |
Mein Jesu, lass mich nicht
Zur Hochzeit unbekleidet kommen,
Dass mich nicht treu dein Gericht;
Mit Schrecken hab ich ja vernommen,
Wie du den kühnen Hochzeitgast,
Der ohne Kleid erschienen,
Verworfen und verdammet hast!
Ich weiß auch mein Unwürdigkeit:
Ach! schenke mir des Glaubens Hochzeitkleid;
Laß dein Verdienst zu meinem Schmucke dienen!
Gib mir zum Hochzeitkleide
Den Rock des Heils, der Unschuld weiße Seide!
Ach! lass dein Blut, den hohen Purpur, decken
Den alten Adamsrock und seine Lasterflecken,
So werd ich schön und rein
Und dir willkommen sein,
So werd ich würdiglich das Mahl des Lammes schmecken. |
|
Mijn Jezus, laat mij niet
ongekleed ter bruiloft komen,
opdat Uw gericht mij niet veroordele;
met afschuw toch heb ik vernomen,
hoe Gij de vermetele bruiloftsgast,
die zonder kleed verscheen,
verworpen en verdoemd hebt!
Ik ken ook míjn onwaardigheid:
och, schenk mij ‘t bruiloftskleed van het geloof;
laat Úw verdienste mij tot sieraad dienen!
Geef mij als bruiloftskleed
de jas van het heil, de witte zijde van de onschuld!
O, laat uw bloed, ’t verheven purper,
de met zondevlekken besmeurde jas
van de oude Adam bedekken,
dan zal ik mooi en rein,
en bij U welkom zijn,
dan zal ik waardig
van de maaltijd van het Lam genieten. |
| |
|
|
|
|
5 |
Aria (Duetto) A T |
5 |
Aria (Duet) [Alt, Tenor] |
| |
Continuo |
|
|
| |
In meinem Gott bin ich erfreut!
Die Liebesmacht hat ihn bewogen,
Dass er mir in der Gnadenzeit
Aus lauter Huld hat angezogen
Die Kleider der Gerechtigkeit.
Ich weiß, er wird nach diesem Leben
Der Ehre weißes Kleid
Mir auch im Himmel geben. |
|
In mijn God ben ik verblijd!
De macht der liefde heeft Hem zó bewogen,
dat Hij mij in de ure der genade
uit louter gunstbetoon
de kleren der gerechtigheid heeft aangetrokken.
Ik weet, dat Hij mij na dit leven
in de hemel ook het witte erekleed zal geven. |
| |
|
|
|
|
6 |
Choral |
6 |
Koraal [S, A, T, B] |
| |
Corno da tirarsi e Violino I col Soprano, Violino II coll'Alto, Viola col Tenore, Continuo |
| |
Ach, ich habe schon erblicket
Diese große Herrlichkeit.
Itzund werd ich schön geschmücket
Mit dem weißen Himmelskleid;
Mit der güldnen Ehrenkrone
Steh ich da für Gottes Throne,
Schaue solche Freude an,
Die kein Ende nehmen kann. |
|
O, ik heb reeds mogen schouwen
deze grote heerlijkheid.
Spoedig zal ik prachtig getooid zijn
met het witte hemelse kleed;
met de gouden erekroon
zal ik daar voor de troon van God staan,
en de grote vreugde aanschouwen,
die geen einde kennen zal. |
| |
|
|
|
|
-- |
Nederlandse vertaling: Henk Beindorff |
|
Contributed by Eduard van Hengel (July 2013, August 2014) |
|
|
