Cantata BWV 170
Vergnügte Ruh', beliebte Seelenlust
Dutch Translation
Cantate BWV 170 - O blijde rust, geliefde lust voor de ziel |
Gebeurtenis: 6e Zondag na Trinitatis |
|
Original German Text |
|
Dutch Translation |
1 |
Aria A |
1 |
Ària [Alt] |
|
Oboe d'amore e Violino I all' unisono, Violino II, Viola, Continuo |
|
Vergnügte Ruh, beliebte Seelenlust,
Dich kann man nicht bei Höllensünden,
Wohl aber Himmelseintracht finden;
Du stärkst allein die schwache Brust.
Drum sollen lauter Tugendgaben
In meinem Herzen Wohnung haben. |
|
O blijde rust, geliefde lust voor de ziel,
bij hellezonden ben jij niet te vinden,
maar wel bij hemelse eensgezindheid;
jij alleen versterkt de zwakke inborst.
Daarom mogen er in mijn hart
slechts gaven van deugdzaamheid wonen. |
|
|
|
|
2 |
Recitativo A |
2 |
Recitatief [Alt] |
|
Continuo |
|
|
|
Die Welt, das Sündenhaus,
Bricht nur in Höllenlieder aus
Und sucht durch Hass und Neid
Des Satans Bild an sich zu tragen.
Ihr Mund ist voller Ottergift,
Der oft die Unschuld tödlich trifft,
Und will allein von Racha sagen.
Gerechter Gott, wie weit
Ist doch der Mensch von dir entfernet;
Du liebst, jedoch sein Mund
Macht Fluch und Feindschaft kund
Und will den Nächsten nur mit Füßen treten.
Ach! Diese Schuld ist schwerlich zu verbeten. |
|
De wereld, het huis van de zonde,
breekt slechts uit in helleliederen
en tracht door haat en nijd
het beeld van Satan uit te dragen.
Haar mond is vol slangegif,
dat de Onschuld vaak dodelijk treft,
en kan alleen maar spreken over wraak.
God, die rechtvaardig zijt, hoe ver
is toch de mens van U verwijderd;
Gij bemint hem, maar zijn mond
verkondigt vloek en vijandschap,
de naaste wil hij slechts met voeten treden.
O, deze schuld is nooit door bidden te voldoen. |
|
|
|
|
3 |
Aria A |
3 |
Ària [Alt] |
|
Organo obligato a 2 claviature, Violino I/II e Viola all' unisono, Organo |
|
Wie jammern mich doch die verkehrten Herzen,
Die dir, mein Gott, so sehr zuwider sein;
Ich zittre recht und fühle tausend Schmerzen,
Wenn sie sich nur an Rach und Hass erfreun.
Gerechter Gott, was magst du doch gedenken,
Wenn sie allein mit rechten Satansränken
Dein scharfes Strafgebot so frech verlacht.
Ach! ohne Zweifel hast du so gedacht:
Wie jammern mich doch die verkehrten Herzen! |
|
Wat heb ik toch te doen met die verkeerde harten,
die zozeer tegen U, mijn God, ingaan;
ik sidder er van en voel duizend smarten,
als zij zich slechts om wraak en haat verheugen.
Rechtvaardig God, wat moet Ú er wel van denken,
als zij (de wereld) met recht duivelse listen
zo brutaal om Uw scherpe strafgebod lacht.
Ach, ongetwijfeld hebt U zó gedacht:
Wat heb ik toch te doen met die verkeerde harten! |
|
|
|
|
4 |
Recitativo A |
4 |
Recitatief [Alt] |
|
Violino I/II, Viola, Continuo |
|
|
|
Wer sollte sich demnach
Wohl hier zu leben wünschen,
Wenn man nur Hass und Ungemach
Vor seine Liebe sieht?
Doch, weil ich auch den Feind
Wie meinen besten Freund
Nach Gottes Vorschrift lieben soll,
So flieht
Mein Herze Zorn und Groll
Und wünscht allein bei Gott zu leben,
Der selbst die Liebe heißt.
Ach, eintrachtvoller Geist,
Wenn wird er dir doch nur sein Himmelszion geben? |
|
Wie zou er hier dus willen leven,
als hij zijn liefde slechts
met haat en ongemak beantwoord ziet?
Maar, omdat ik volgens Gods voorschrift
ook de vijand moet liefhebben
als mijn beste vriend,
wijken boosheid en verbittering uit mijn hart,
en wenst het alleen bij God te leven,
bij Hem, die zelf Liefde genoemd wordt.
O, geest van eensgezindheid,
wanneer zal Hij u toch ooit Zijn hemels Sion schenken? |
|
|
|
|
5 |
Aria A |
5 |
Ària [Alt] |
|
Organo obligato e Oboe d'amore, Violino I all' unisono, Violino II, Viola, Continuo |
|
Mir ekelt mehr zu leben,
Drum nimm mich, Jesu, hin!
Mir graut vor allen Sünden,
Laß mich dies Wohnhaus finden,
Wo selbst ich ruhig bin. |
|
Het staat mij tegen om nog langer te leven,
neem mij daarom, Jezus, weg!
Ik gruw van al die zonden,
laat mij die woning vinden,
waar rust voor mij zal zijn. |
|
|
|
|
-- |
Vertaling: Henk Beindorff |
Contributed by Eduard van Hengel (July 2013) |