Wie bist du, Seele
In mir so gar betruebt?
Dein Heiland lebet,
Der dich ja treulich liebt,
Ergieb dich gaenzlich seinem Willen,
Er kann allein dein Trauern stillen. |
Czemuś, duszyco ma,
we mię takoż smętna?
Twoy Zbawca żywie1,
Tenci miłuje Ciebie prawie2,
powierz się Jego woli w całości,
onci jedyny gryzoty Twe uśmierzyć w możności. |