Nun sich der Tag geendet hat
Und keine Sonn' mehr scheint,
Schlaeft Alles, was sich abgematt',
Und was zuvor geweint. |
Dzionek kresu swego dobiegł ninie,
Słojnce juże nie dawa promienia,
w śpiączce1 wszytkie czujące znużenie
po uprzednim okresie płakania. |