|
Eins ist noth, ach Herr, dies Eine
Lehre mich erkennen doch:
Alles Andre, wie's auch scheine,
Ist ja nur ein schweres Joch,
Darunter das Herze sich naget und plaget,
Und dennoch kein wahres Vergnuegen erjaget;
Erlang ich dies Eine, das Alles ersetzt,
So werd ich mit Einem in Allem ergoetzt. |
Jedna bywa biada, ach Panie, jedyna tać,
naucz mię, iżbym mógł Jedno toć rozpoznawać:
wszytko insze, co takoż błyska,
jedno ciężkim jarzmem tchnie, tryska,
pod którym sierce znękane a udręczone,
y prawej przetoż nie uczuje roskoszności;
zdobędęć ja Ono jedno co zastąpi wsze,
stąd będęć ja z Jedynym we wszytkim w szczęsności. |
