G.P. Telemann: Cantata TVWV 13:9a - Polish Translation [Parallel Format]

Recordings/Discussions
Background Information
Performer Bios

Poet/Composer Bios

Additional Information

Georg Philipp Telemann Cantata TVWV 13:9a Sey tausend mahl willkommen, o auserwaehlter Tag! Polskie tłumaczenie [Polish Translation] Kantata TVWV 13:9a - Po tysiąckroć zawitaj, o dniu, któryś obran!
Year of composition: 1730 Written by: Christoph Gottlieb Wendt Text published: 1730 Event: 200th anniversary of the Augustan Confession / dwusetna roczna pamiątka wyznania augsburskiego Text contributed by: Prof. Reinhard Goebel Transcription by: Filip Adam Zieliński
Oryginalny tekst niemiecki [Original German Text]	Polskie tłumaczenie [Polish Translation]
1. Sinfonia	1. Symfonia


2. Aria e Recitativo S	2. Aria y recytatyw [Sopran]

Sey tausend mahl willkommen, o auserwaehlter Tag! Der uns der Nacht entnommen, drin unsre Seele lag! Welch wahrer evangel'scher Christe lebt wohl, der das nicht wuesste, was heute, vor zwo Zeiten frist, der Kirche fuer ein Heyl begegnet ist? Und welcher auch wohl lebet der seine Stimme nicht lobsingend mit erhebet, und ungeheuchelt spricht: Sey tausend mahl willkommen, o auserwaehlter Tag! Ach ja! mit innigem Ergetzen mag jeder mann, der Zung' und Lippen regen kann, hinzu noch setzen: O Tag, der frey entdeckte, was vor im Finstern stak o Tag, der das Licht erweckte, das nimmer nun verloeschen mag! Kein Aug' und Ohr ist wohl so sehr verstopft, dem bey dem frohen Wiedersehen, der Stunden drinnen Gott dies Gute lies geschehen, das Herze nicht fuer Freuden klopft, und das nicht folglich in die Haende, von Wonne klopft und jubiliert, und dies zum Wahlspruch, sonder Ende mit oeftern Wiederholen, fuehrt: Sey tausend mahl wilkommen, o auserwaehlter Tag!	Po tysiąckroć zawitaj, o dniu, któryś obran! Tyś nas spośród nocy wyjął, w niej duch nam pojman! Który prawy Krystyjanin, ewangelik, żywiąc tuć zacnie ziemie, nie wiedziałby li iże oto dzisia, dwa tysiące lat wstecz, Kościół powołanym jest ku Odkupieniu? A, żywiąc zacnie, któryby głosu nie użył w sławiącem pieniu, iżby szczyrze rzec: Po tysiąckroć zawitaj, o dniu, któryś obran! Ach prawie! z radościami kce wszytki potężnemi, który językiem swem włada a wargi swojemi zawołać co więcej: o dniu, któryś wybawił z niewolności toć, co w mroku było zagubionem, o dniu, cóżeś przebudził światłości, oby nigdy nie sczezły nama one! Niemasz oka ni ucha, które tako zamknionem bywa, iżby przy radosnem onem zjednoczeniu godzin, toć od Boga dobro ono uczynione, nie dało siercu nakazu, iżby łomotaniu głos oddało, a dłoniom zaczem nie nakazało klaskać z roskoszą y sie radować, by wszytkie toć za hasło obrało, wszytki bezprzestannie, znów na nowo, ma powtarzać: Po tysiąckroć zawitaj, o dniu, któryś obran!

3. Recitativo S	3. Recytatyw [Sopran]

Gewiss ist das der Tag, den selbst der Herr gemacht, an dem er an sein Volk gedacht, und seine Wunderhand hat zeigen wollen; der Tag, an welchem wir uns freu'n und froehlich seyn, ja eher unser Selbst vergessen sollen, als Gott nicht Dank und Preis fuer seine Wohlthat zollen; denn sonsten wuerd' uns Stock und Stein so gar beschaemen, und Red' und Wort, statt unser, auf sich nehmen.	Jiście, oto bywa dzień, przez Pana samego uczynion, w nim to Onci na swoyę spojrzał trzodę, zwalając nama uyrzeć cudowność swoich ramion; w ów dzień, który wiesiela powodem, jeśmy radośni, prawie, niech wcześniej o sobie samych przepomnimy nim Bogu dzięki, chwały za Jego dobrość nie złożymy; skoro tak by się sstało, niech kijmi, kamieńmi nas poniżą, mowę, słowy, wziąwszy, zamiast naszych, do się zbliżą.

4. Aria S	4. Aria [Sopran]

Entflammt geweihte Jubel=kerzen, flammt Himmel an, flammt aus dem Herzen, zeigt aller Welt den Wiederschein! Lasst euer Licht getrost nur leuchten, damit kein Feind sich lasse deuchten, ob glaenzet ihr nicht gaenzlich rein!	Rozpalcież konsekrowane świece radości, płońcie ku Niebiosom, z sierc waszych głębokości, wszemu światu pobrzask wasz okazujcie! Niechżeć jedno płomień wasz pewnie sie zapali, iżbyście wrogowi waszym mniemać nie dawali, iż oto nieskalanie nie świecicie!

5. Recitativo S	5. Recytatyw [Sopran]

Es moegen darum noch so sehr, Sturm, Ungestuem und Wetter krachen; sie sollen dennoch nimmermehr uns diesen Tag betruebt und dunkel machen. Ist Gott mit uns, so sey uns alle Welt zuwieder, sie wirkt doch unsern Mut nicht nieder; es macht uns Christus selbst ja frey, ein feiger Geist haelt nicht dabey, und aeussert itzo sich der lauten Freuden=lieder.	A niechaj nie tako wielmi juże grzmią niepogody, porywcze burze; przeto one nie powinny w żaden czas w owe dni zacieniać a frasować nas. Z nama Bóg, świat wszytki przeciwko będąc waleczności nama nie weźmie, wiedząc, iż Chrystus nas czyni wolnemi prawie, Duch bojaźliwy poprzestawa na sprawie, ninie gromko piesnki wiesela wyrażając.

6. Aria S	6. Aria [Sopran]

Frohlocket und jauchzet, glueckselige Buerger zu Zion Gottes werthen Stadt! Ihre Mauern, ihre Hoehen muessen dauern, muessen stehen, weil Gott sie selbst gegruendet hat.	Radujcież sie a wiesielcie, szczęśni mieszczanie Syjonu, godnego grodu Bożego! Waszych murów, wyżyn górnych, zachowanie podtrzymanie pewne, iż od Boga założone samego.

Dedicated to Ms. Grażyna Banduch	Autor przekładu: Filip Adam Zieliński (August 2018) mailto:f.a.zielinski@interia.pl Przekład dedykowany p. mgr Grażynie Banduch
Contributed by Filip Adam Zieliński (August 2018)

Back to the Top

Last update: Friday, September 02, 2022 23:27